Halfweg... tweede project!

Hallo Oburoni`s!

@ Ellentje : Ik zit al een maand hier dus je zal nu wel bijna een maand samen zijn met Jeroen vermoed ik... PROFICIAT!

Jaja, ik zit halfweg! Binnen een maand ben ik weer thuis bij mijn familie en vrienden die ik toch wel allemaal heel graag zie ;D !
Met mij gaat het nog steeds prima, nog geen enkele keer echt ziek geweest...
In het weeshuis heb ik nog af en toe les gegeven aan de kindjes maar Charity vroeg me ook vaak om een handje te helpen in de keuken en dan moest ik het lesgeven laten vallen.
Dat deed ik enerzijds wel liever want als ik moest lesgeven was het telkens iets uit mijn duim zuigen en voor die paar dagen dat ik daar nog was vond ik dat nogal zinloos.
Volgende week zijn ze toch waarschijnlijk al vergeten wat ik hen geleerd heb. Als ik les gaf, heb ik hen dan ook vooral liedjes aangeleerd(O.a. `chip kanari`en dat heb ik gefilmd!), of ik heb met hen mijn zelfgemaakte twister gespeeld,...
Ik hoop in mijn volgend project te kunnen samenwerken met Ghanese leerkrachten zodat ik iets kan betekenen voor de toekomst. Al weet ik dat ik mijn verwachtingen niet te hoog mag leggen dus ik ga gewoon die 4 weken dat ik in het schooltje ben proberen de kindjes onvergetelijke momenten te bezorgen!

Momenteel heb ik in het weeshuis dus geprobeerd hen te helpen waar ze wouden. Ik heb dus veel gekookt voor de kindjes en nadien een grote afwas getrotseerd!
Koken gebeurd hier wel niet zoals in Belgie... We maken hier een vuurtje met takken tussen enkele grote stenen en op die stenen wordt de kookpot gezet. Het enige wat me stoorde was de rook die voortdurend in mijn ogen prikte! Huilend 150 `sweety bags` maken voor de kindjes nam onmiddellijk al een hele voormiddag in beslag ;) . Maar Charity en de kindjes waren heel tevreden over mijn kookkunsten!
Zelf heb ik ook van de `sweety bags` mogen proeven. Eigenlijk lijkt het qua uitzicht enorm op de smoutebollen die wij kennen in Belgie en het smaakt er ook naar, het is alleen veel zwaarder, na 2 `sweety bags` was mijn hongergevoel al over.
Daarnaast heb ik ook veel vis gebakken, die worden tijdens het bakken helemaal ondergedompeld in een kom olie.
Fufu heb ik ook eens proberen te maken maar dat is echt wel een zware job! Het wordt gemaakt van `yam`, als het gekookt is lijkt het wel op de aardappel van bij ons.
Vervolgens worden de gekookte stukken yam geplet met een grote speciale stok. Een vrouw slaat voortdurend met die stok op en neer(Dat heb ik even geprobeerd ;) ) terwijl een andere vrouw de geplette yam voortdurend kneed en bewerkt met wat water. Ik had echter schrik dat de hand van de andere vrouw eens onder die stok zou belanden waardoor ik niet krachtig genoeg met de stok te werk ging dus ze namen het al gauw weer van mij over ;) .

Afgelopen maandag hadden ze me gevraagd om mee naar het ziekenhuis te gaan. Er waren twee weeskindjes ziek dus heb ik met hen een hele dag in het ziekenhuis gezeten... Ze bleken allebei malaria te hebben al weet ik niet op basis van welke gegevens de dokter dat geconstateerd heeft. Na 4 uur wachten zijn ze immers maar 5 minuten bij de dokter binnen geweest.
Ze kregen allerlei medicijnen mee en de dag nadien waren ze gelukkig wel al veel beter!
Sinds eergisteren ligt kleine Nana ook in het ziekenhuis. Ze is 2 jaar oud en lag samen met 6 andere zieke kindjes in een kamer van ongeveer 3m op 6m. De meeste kindjes hebben hier malaria... Dagelijks sterven hier kinderen aan malaria omdat de ouders gewoon veel te lang wachten om naar de dokter te gaan want dat kost immers geld!

Wat betreft de geldproblemen in het weeshuis... Ik heb Charity vandaag een deel van het sponsorgeld van de Sint Carolus school te Ruisbroek geschonken. Hiermee kunnen ze met de kinderen dan op medisch onderzoek gaan. Elk kind moet volledig onderzocht worden vooraleer de registratie van het kinderhuis goed gekeurd kan worden.
De andere vrijwilligers die ik deze morgen daar heb achtergelaten zullen hopelijk voor de rest van de registratie zorgen zodat het weeshuis kan blijven bestaan.
Bij deze zijn Charity en alle weeskindjes de Sint Carolus school dus ontzettend dankbaar!

Afgelopen weekend ben ik zaterdag met Charity en een 15tal weeskindjes naar een begrafenis geweest. Een vrouw die hielp in het weeshuis was 2 maanden geleden gestorven.
Ze lag op een bed onder een opgezette tent met witte lakens.
Ze zag er nog goed oud om al zo lang dood te zijn... Al stond er naast haar een vrouw die om de 5 minuten de vliegen van haar wegjaagde.
Een begrafenis duurt hier 4 dagen en er wordt ontzettend veel gezongen en gedanst. Wel speciaal om eens mee te maken maar na enige tijd begon het wel te vervelen.
Zondag zijn we gewoon naar een hotel met een zwembad geweest, even lekker ontspannen!

Vanmorgen heb ik om 8 uur al afscheid genomen in het weeshuis en momenteel zit ik in de hoofdstad Accra. Vannacht vertrek ik om half5 samen met 3 Hollandse meiden richting Kumasi voor mijn nieuw project. Ik zal als enige vrijwilligster in het dorpje Offinso (ten noorden van Kumasi) terechtkomen in een lagere school. Een van de leerkrachten van de school, James, wordt mijn gastvader. Samen met zijn vrouw, Florence, en hun 4 kinderen zullen ze me voor 4 weken een nieuwe thuis geven.
Ik kijk er wel enorm naar uit om kennis te maken met het echte Ghanese leven.
Daarnaast hoop ik natuurlijk dat ik met die 3 Hollandse meiden in de weekends kan rondreizen...

Volgende week maandag start dus mijn tweede project. Wat me allemaal te wachten staat is nog een groot raadsel maar dat zullen jullie wel allemaal te horen krijgen in mijn volgend bericht...

Veel liefs,
juf Niki