Cultuurschok

Hallo Oburoni`s!

Gisteren ben van de hoofdstad naar het dorpje Akwakwaa gereisd. Onderweg had ik ogen te kort, er gebeurt zoveel op en langs de baan!
We vertrokken om 8 uur `s morgens en het leek wel of iedereen al wakker was. Op de baan liepen tientallen mensen tussen de auto`s met verkoopwaren op hun hoofd. Ze verkopen hun waren een hele dag door aan de chauffeurs en de passagiers.
Naast de drukke baan stond het ene kraampje naast het andere kraampje al uitgestald. Zelfs meubels, fietsen, TV`s, ... stonden buiten uitgestald en hebben volgens mij al meerdere stormen meegemaakt!
Onderweg zag ik ook nog hoe 5 mannen een trotro die in panne was gevallen verder duwden.
Tussen de dorpjes door zag je ontzettend veel groen, echt mooi!
Maar in de dorpjes zag je veel armoede!
Toen ik aankwam in het weeshuis zag je hoe alle weeskindjes opkeken en ons busje volgden tot we stil stonden. Eens ik de deur van het busje opendeed kwamen er dus onmiddellijk enkele kinderen op mij afgevlogen. Ze wouden mijn hand vastnemen of wouden opgepakt worden. Ze waren echt wel schattig!
Nadien brachten ze me naar mijn verblijfplaats. Een koereke met 3 slaapkamers onder een afdak, een toilet dat je zelf moet doorspoelen met een emmer water en dan nog een lege kamer die een beetje schuin loopt en waar achteraan een gaatje in de muur is. Deze kamer stelt onze badkamer voor want vanaf nu moet ik altijd een `bucket bath` nemen. D.w.z. een emmer vullen met water en met een plastiek bekertje je nat maken, je inzepen en nadien met het plastieken bekertje je afspoelen.
Ik heb mijn eerst bucket bath al achter de rug en het viel best wel mee!
Ik heb gisteren ook mijn eerste Ghanees wasje gedaan! Een emmer water met wat arielpoeder erbij. Mijn kleren 1 voor 1 erin en schrobben maar :)
Ik ben ook nog even langs het weeshuis geweest. Dat is ongeveer 5 minuten wandelen van onze verblijfplaats. Ik heb de slaapkamers en de andere ruimtes eens bekeken. Alles zag er zo armoedig uit. De weeskinderen hingen maar wat rond op het domein. Ik denk niet dat ze naar school zijn geweest vandaag. Op het trapje lag een kindje te slapen en er hingen tientallen vliegen omheen.
Het doet wel iets met je als je al die armoede hier ziet. Het was best wel een moeilijke dag gisteren. Ik heb ook niet veel geslapen vannacht want mijn bed is eigenlijk gewoon wat houten planken met een mouche erop. Eigenlijk mag je er niet te veel over nadenken want dan hou je het hier niet lang uit denk ik.
De mensen en vooral de kinderen zien er hier zo gelukkig uit. Ze roepen heel de tijd naar je. Ze zwaaien naar je en vragen hoe het gaat. Ze hebben echt altijd een glimlach op hun gezicht en daar haal ik vooral de krachten uit om verder te gaan. Want ik weet ook dat de mensen hier gewoon geen luxe kennen. De kinderen spelen hier met een tube tandpaste en ze amuseren zich te pletter!
Maandag zal ik normaal de leerkracht van het weeshuis ontmoeten en zal ik eens bekijken op welke manier ik hier iets kan betekenen voor de kinderen.
Zal ik lesgeven voor heel de klas of zal ik de leerkracht slechts onderstuenen, ik weet niet wat me te wachten staat.
Dit weekend ga ik vooral genieten van het land. Ik ben samen met enkele vrijwilligers richting Cape Coast gereisd. Vandaag zijn we Cape Coast Castle gaan bezoeken. Morgen gaan we naar Kakum national park voor een canopy walk. Een 40m lange brug boven het regenwoud. Ik hoop dat ik enkele dieren kan spotten...

Ziezo, ik ga afronden. Ik mis jullie allemaal ontzettend hard!

Veel liefs,
juf Niki